Sekreti i rinisë së përjetshme nga gërmuesi
Artikuj

Sekreti i rinisë së përjetshme nga gërmuesi

Nën tokë, në errësirën e përjetshme, jeton një krijesë që mund të na tregojë se si të jetojmë, pothuajse kurrë nuk plaket. Një gërmues i zhveshur, disi i ngjashëm me miun ose nishanin, por, megjithatë, as njëri as tjetri, nuk mund të jenë çelësi i jetëgjatësisë.

Foto: Google.com

Gërmuesit jetojnë nën tokë në koloni. Habitati i tyre është Afrika. Teknologët që studiojnë problemin e zgjatjes së jetës njerëzore u kanë kushtuar vëmendje këtyre kafshëve tullac. Ata ndryshojnë në atë që kanë disa superfuqi njëherësh.

Së pari, ata mund të mbijetojnë pa oksigjen deri në 18 minuta. Së dyti, gjasat e zhvillimit të kancerit në to reduktohen pothuajse në zero. Së treti, ndryshe nga pritshmëritë e shkencëtarëve se gërmuesit nuk do të jetonin më shumë se gjashtë vjet jashtë natyrës, ata mbijetuan dhe madje kaluan kufirin e tridhjetë viteve.

Foto: Google.com

Biologët në një kompani të sponsorizuar nga Google kanë zbuluar se gërmuesit më të vjetër, çuditërisht, kanë më pak gjasa të vdesin (ndërsa e kundërta është e vërtetë për çdo gjitar tjetër).

"Ky është rezultati më mahnitës që kam marrë ndonjëherë," thotë një nga shkencëtarët. "Kjo bie ndesh me gjithçka që dimë për gjitarët."

Foto: Google.com

Habitati më natyror për një gërmues është nata e përjetshme nën tokë. Kështu ka menduar natyra. Prandaj, për shumë njerëz, përpjekjet për të zgjatur jetën e njeriut me ndihmën e mjeteve jonatyrore – shkencës dhe teknologjisë – shoqërohen me frikën se kjo vetëm na largon nga natyra dhe e vërteta që na bën njerëz, e vërteta që thotë se jeta jonë duhet të marrë fund, sepse ose ndryshe.

Foto: Google.com

“Mendoj se njerëzit kanë filluar ta vlerësojnë më shumë jetën, sepse të gjithë e kuptojmë më qartë se sa e shkurtër është ajo. Në fund të fundit, kjo është ajo që na bën njerëz - ne e dimë dhe e pranojmë faktin që nuk jemi të përjetshëm. Është kjo vetëdije që na shtyn, na bën të jetojmë jetën më të plotë dhe më të ndritshme të mundshme.

Autor: Anastasia Manko

Lini një Përgjigju